do śpiewania

См. также в других словарях:

• rozśpiewać — dk I, rozśpiewaćam, rozśpiewaćasz, rozśpiewaćają, rozśpiewaćaj, rozśpiewaćał, rozśpiewaćany rzad. «zachęcić kogoś do śpiewania, wzbudzić w kimś zamiłowanie do śpiewania» Umuzykalnić i rozśpiewać młodzież. rozśpiewać się «nabrać ochoty, zapału do… …   Słownik języka polskiego

• śpiew — m IV, D. u, Ms. śpiewwie; lm M. y 1. «ciąg dźwięków zmiennych w wysokości, natężeniu i barwie, wytwarzanych przez głos ludzki, tworzących muzyczną całość o określonej melodii; sztuka śpiewania, śpiewanie» Śpiew chóralny, solowy. Śpiew… …   Słownik języka polskiego

• wokalny — «odnoszący się do śpiewania, przeznaczony do śpiewania» Utwory wokalne. Kunszt wokalny. Ćwiczenia wokalne. Technika wokalna. Kwintet wokalny. ∆ Muzyka wokalna «muzyka przeznaczona do wykonywania przez solistów śpiewaków lub zespół chóralny, także …   Słownik języka polskiego

• chóralny — «śpiewany chórem, przeznaczony do śpiewania chórem; stanowiący chór» Pieśń chóralna. Dzieła, utwory chóralne. Zespół chóralny. przen. «o dźwiękach: pochodzący jednocześnie od wielu istot; zbiorowy, ogólny» Chóralny śmiech, płacz, wrzask. Chóralny …   Słownik języka polskiego

• dośpiewać — dk I, dośpiewaćam, dośpiewaćasz, dośpiewaćają, dośpiewaćaj, dośpiewaćał, dośpiewaćany rzad. dośpiewywać ndk VIIIa, dośpiewaćewuję, dośpiewaćewujesz, dośpiewaćewuj, dośpiewaćywał, dośpiewaćywany, a. I, dośpiewaćam, dośpiewaćasz, dośpiewaćają,… …   Słownik języka polskiego

• ośpiewany — «o utworze wokalnym: taki, który się zbyt dobrze zna na skutek częstego śpiewania» …   Słownik języka polskiego

• pienie — n I; lm D. pień zwykle w lm, podn. «utwór śpiewany, przeznaczony do śpiewania; pieśń, śpiew» Chóralne, żałobne, religijne, nabożne pienia. Pienia dochodzą skądś, dają się słyszeć. przen. «pochwały, zachwyty» …   Słownik języka polskiego

• rozśpiewany — rozśpiewanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozśpiewać (p.) rozśpiewany w użyciu przym. «taki, który chętnie i dużo śpiewa, lubi śpiewać; taki, który wpadł w ferwor śpiewania» Wracali z wycieczki zadowoleni, rozśpiewani. Ach, ta chata… …   Słownik języka polskiego

• wielogłosowy — muz. «przeznaczony do śpiewania na kilka głosów, śpiewany przez kilka głosów; grany, przeznaczony do grania na kilku instrumentach; śpiewający wieloma głosami» Utwór wielogłosowy. Muzyka wielogłosowa. Chóry wielogłosowe …   Słownik języka polskiego

• zedrzeć — dk XI, zedrzećdrę, zedrzećdrzesz, zedrzećdrzyj, zdarł, zdarty, zdarłszy zdzierać ndk I, zedrzećam, zedrzećasz, zedrzećają, zedrzećaj, zedrzećał, zedrzećany 1. «ciągnąc, szarpiąc, odrywając zdjąć zewnętrzną warstwę, usunąć osłonę czegoś; zsunąć,… …   Słownik języka polskiego

• abc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} podstawowy, elementarny zasób wiedzy z jakiejś dziedziny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Abc śpiewania. Abc dobrego wychowania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień